Laureat tytułu Mistrz Mowy Polskiej.Dziennikarz, komentator sportowy, autor książek i scenariuszy filmowych. Był absolwentem liceum im. Stanisława Staszica. Od dziesiątego roku życia był też zapalonym tenisistą ? przed wojną został wicemistrzem Polski juniorów. W czasie okupacji niemieckiej, w latach 1942-44, uczęszczał do Tajnej Szkoły Głównej Handlowej im. Edwarda Lipińskiego. Jako żołnierz ZWZ Armii Krajowej walczył w Powstaniu Warszawskim. Po kapitulacji stolicy przebywał w obozie w Ożarowie. Po wojnie rozpoczął pracę dziennikarską w Kurierze Szczecińskim. W 1955 roku został sprawozdawcą radiowym, a później również telewizyjnym. W swojej karierze relacjonował w sumie dwanaście zimowych i letnich igrzysk olimpijskich. Podczas stanu wojennego odmówił współpracy z Polskim Radiem. Na antenę powrócił dopiero 1989 roku. Od tamtej pory był regularnym gościem Kroniki sportowej Pierwszego Programu. Był wyjątkowym sprawozdawcą. Stworzył własny, charakterystyczny styl, w którym przedkładał intelektualną refleksję i rzetelność ponad emocjonalne przeżycia. Był autorem szeregu książek: „Dziesięć moich olimpiad”, „Łączymy się ze stadionem”, „Pożegnalna defilada”, „Proszę o klucz”, „Przeżyjmy to jeszcze raz”, „Romantyczne mecze”, „Do ostatniego tchu”, „Wimbledon”.Bohdan Tomaszewski był laureatem wielu nagród dziennikarskich, m.in. Złotego Pióra i Złotego Mikrofonu. W 2005 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
